نقش تعدیلگری انعطافپذیری روانشناختی در رابطه بین عدم تحمل ابهام و نشانگان افسردگی در دختران دانشجو
کلمات کلیدی:
انعطاف¬پذیری روان¬شناختی, عدم تحمل ابهام, نشانگان افسردگیچکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی نقش تعدیلگری انعطافپذیری روانشناختی در رابطه بین عدم تحمل ابهام و نشانگان افسردگی در دانشجویان دختر کارشناسی بود. این مطالعه به روش همبستگی–توصیفی و بهصورت مقطعی انجام شد. تعداد ۵۰۰ دانشجوی دختر ۱۸ تا ۲۴ سال بهروش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه عدم تحمل ابهام، پرسشنامه چندبعدی انعطافپذیری روانشناختی و پرسشنامه افسردگی بک بود. تحلیل دادهها با استفاده از مدلسازی معادلات ساختاری و تحلیل چندگروهی انجام گرفت. نتایج نشان داد عدم تحمل ابهام و انعطافناپذیری روانشناختی بهطور مثبت و معنادار با افسردگی ارتباط دارند، در حالی که انعطافپذیری روانشناختی با افسردگی رابطه منفی و معنادار داشت. مدل ساختاری بیانگر تبیین ۶۰ درصد از واریانس افسردگی توسط متغیرهای پیشبین بود. همچنین مشخص شد که انعطافپذیری روانشناختی رابطه بین عدم تحمل ابهام و افسردگی را تعدیل میکند؛ بهگونهای که این رابطه در افراد با انعطافپذیری پایین مثبت و در افراد با انعطافپذیری بالا معکوس بود. نتایج نشان میدهد که انعطافپذیری روانشناختی نقش محافظتی مهمی در کاهش اثرات منفی عدم تحمل ابهام بر افسردگی دارد و میتواند بهعنوان هدف کلیدی در مداخلات پیشگیرانه و درمانی مورد استفاده قرار گیرد.
دانلودها
دانلود
چاپ شده
ارسال
بازنگری
پذیرش
شماره
نوع مقاله
مجوز
حق نشر 1403 سولماز دهقانی دولت آبادی (نویسنده); نوشین پردلان; سمیرا وکیلی (نویسنده)
این پروژه تحت مجوز بین المللی Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 می باشد.
